نابودی تومورهای تخمدان با نانوذرات IL-12 امید تازه‌ای برای درمان سرطان

موفقیت چشمگیر در درمان آزمایشگاهی سرطان تخمدان

دانشمندان مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) موفق شده‌اند با استفاده از نانوذرات IL-12 و ترکیب آن با مهارکننده‌های وارسی ایمنی، بیش از ۸۰ درصد تومورهای تخمدان متاستاتیک را در مدل‌های حیوانی از بین ببرند. این دستاورد می‌تواند نقطه عطفی در درمان یکی از مقاوم‌ترین انواع سرطان‌ها باشد.

چالش‌های درمان سرطان تخمدان

ایمونوتراپی یا ایمنی‌درمانی سرطان با هدف فعال‌سازی سیستم ایمنی برای حمله به سلول‌های سرطانی طراحی شده است. با این حال، سرطان تخمدان اغلب با تضعیف پاسخ ایمنی، درمان را ناکام می‌گذارد. مهارکننده‌های وارسی ایمنی که برای برخی سرطان‌ها مؤثر بوده‌اند، در برابر تومورهای تخمدان نتایج محدودی داشته‌اند.

نابودی بیش از ۸۰ درصدی تومورهای تخمدان با نانوذرات جدید
نابودی بیش از ۸۰ درصدی تومورهای تخمدان با نانوذرات جدید

نقش نانوذرات IL-12 در تقویت ایمنی

مولکول IL-12 به‌عنوان یک فعال‌کننده قوی سلول‌های T شناخته می‌شود، اما مصرف مستقیم آن به دلیل عوارض جانبی شدید مانند التهاب و سمیت کبدی محدود است. محققان MIT با اتصال این مولکول به نانوذرات لیپوزومی پوشیده‌شده با پلیمر «پلی-ال-گلوتامات» توانستند آن را به‌صورت تدریجی درون تومور آزاد کنند. این روش باعث شد:

  • عوارض جانبی خطرناک کاهش یابد.
  • سلول‌های ایمنی در محیط تومور فعال باقی بمانند.

افزایش اثربخشی با ترکیب درمانی

نتایج نشان داد که نانوذرات IL-12 به‌تنهایی توانستند حدود ۳۰ درصد تومورها را نابود کنند. اما زمانی که این روش با مهارکننده‌های وارسی ایمنی ترکیب شد، میزان موفقیت در مدل‌های تهاجمی و مقاوم به دارو به بیش از ۸۰ درصد رسید.

ایجاد حافظه ایمنی پایدار

یکی از یافته‌های مهم این پژوهش، ایجاد حافظه ایمنی طولانی‌مدت بود. موش‌هایی که تحت درمان قرار گرفتند، حتی پس از تزریق مجدد سلول‌های سرطانی، توانستند با کمک سیستم ایمنی فعال‌شده، از رشد دوباره تومورها جلوگیری کنند.

چشم‌انداز بالینی درمان با نانوذرات

پائولا هاموند، استاد MIT و نویسنده ارشد مطالعه، تأکید کرد که این فناوری با فریب سلول‌های سرطانی و تحریک سیستم ایمنی، راهی نوین برای مقابله با سرطان تخمدان ارائه می‌دهد. تیم تحقیقاتی MIT اکنون در حال آماده‌سازی برنامه‌هایی برای انتقال این روش به مراحل بالینی و آزمایش انسانی است.

جمع‌بندی

پژوهش MIT که در مجله Nature Materials منتشر شده، نشان می‌دهد استفاده از نانوذرات IL-12 می‌تواند امید تازه‌ای برای درمان سرطان تخمدان باشد. این روش نه‌تنها اثربخشی ایمنی‌درمانی را افزایش داده، بلکه با ایجاد حافظه ایمنی پایدار، امکان پیشگیری از بازگشت تومور را نیز فراهم می‌کند. اگر این نتایج در آزمایش‌های انسانی تکرار شود، می‌تواند تحولی بزرگ در درمان یکی از پیچیده‌ترین سرطان‌های زنان ایجاد کند.

پایگاه خبری پارسی خبر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *