تمرکز دولت در این 100 روز خلاف اولویتهای مردم بوده است
محدودیت منابع در برابر نیازهای نامحدود انسان، مبنای پیدایش علم اقتصاد است. وظیفه اصلی هر دولتی، تخصیص بهینه این منابع با در نظر گرفتن اولویتهای جامعه است. اما آیا دولت سیزدهم در این امر موفق بوده است؟ برخی اقدامات اخیر دولت نشان از اولویتبندی نادرست دارد.
به گزارش روزنامه وطن امروز، در حالی که شعار دولت، بهبود معیشت مردم بوده، اقدامات 100 روز اخیر نشان از تمرکز بر مسائلی دارد که دامنه تاثیرگذاری محدودی دارند. آزادسازی واردات آیفون، بازگشت یک مجری تلویزیونی، و تلاش برای رفع فیلترینگ، نمونههایی از این دست هستند. این اقدامات، در حالی که هزینههای سنگینی را به دنبال دارند، تنها بخش کوچکی از جامعه را تحت تاثیر قرار میدهند. واردات آیفون با هزینهای بالغ بر یک میلیارد دلار در سال، تنها کمتر از 10 درصد از مردم را بهرهمند میکند. رفع فیلترینگ نیز هر چند برای بسیاری مهم است، اما در مقایسه با نیازهای اولیه مانند غذا و انرژی، اولویت کمتری دارد.
در مقابل، اقداماتی با تاثیرگذاری گسترده و منفی بر زندگی اکثر مردم نادیده گرفته شدهاند. افزایش قیمت نان، قطع گسترده برق در پاییز، و افزایش 25 درصدی نرخ ارز نیمایی، نمونههایی از این قبیل هستند. قطع برق، با بهانه مبارزه با آلودگی هوا، در حالی که تنها 2 درصد از برق کشور از سه نیروگاه مازوتسوز تامین میشود، به زندگی میلیونها نفر لطمه زده است. افزایش قیمت ارز نیز به طور مستقیم بر قیمت کالاهای اساسی تاثیر گذاشته و زندگی اقشار آسیبپذیر را دشوارتر کرده است.
این تناقض در اولویتبندیها، نگرانیهایی را درباره مدیریت منابع و توجه به نیازهای واقعی مردم ایجاد میکند. به نظر میرسد دولت در تشخیص اولویتها و درک جامعه آماری متاثر از تصمیمات خود، دچار مشکل است. این وضعیت میتواند به سرمایه اجتماعی دولت آسیب جدی وارد کند. عدم توجه به نیازهای اساسی مردم در کنار تمرکز بر مسائلی با اثرگذاری محدود، میتواند پیامدهای منفی گستردهای برای کشور داشته باشد.