تاسیس کلینیک ترک بی‌حجابی؛ یک طرح نااندیشیده و اشتباهی دیگر
## روانشناسی علمی، ابزاری برای کنترل نیست
استفاده از اصطلاحات روانشناسی مانند “کلینیک”، “ترک”، “درمان” برای طرح‌هایی همچون “کلینیک ترک بی‌حجابی” (https://t.me/scientometrics/491) نه تنها با علم روانشناسی سنخیتی ندارد، بلکه **سواستفاده آشکار از این علم برای اهداف غیرعلمی** است.
**روانشناسی علمی** به جای تلاش برای تغییر سبک زندگی و انتخاب‌های شخصی افراد، به دنبال درک و بهبود سلامت روانی آن‌هاست. این علم هرگز سبک زندگی یا انتخاب شخصی را بیماری‌انگاری نمی‌کند، چه برسد به اینکه بخواهد آن را “درمان” یا “ترک” کند.
این گونه طرح‌های نااندیشیده نه تنها **تبعات منفی** زیادی برای افراد و جامعه دارند، بلکه **اعتماد عمومی به روانشناسی علمی** را نیز خدشه‌دار می‌کنند.
اگر کارشناسان و متخصصان روانشناسی در طراحی یا اجرای چنین طرح‌هایی نقش داشته‌اند، باید **مبانی و دیدگاه‌های خود را شفاف** و به طور علنی **در معرض نقد متخصصان و جامعه قرار دهند**.
**انجمن‌های علمی-حرفه‌ای، دپارتمان‌های دانشگاهی روانشناسی و سایر حوزه‌های مرتبط با سلامت روان** باید به طور صریح و قاطع موضع علمی و حرفه‌ای خود را در برابر این اقدامات اعلام کنند.
**هر نوع مداخله و تأسیس مرکز در حوزه‌های سلامت روان نیازمند کسب مجوز از مراجع قانونی مرتبط** است. برای مراکز با چنین عناوینی، باید از نهادهایی مانند وزارت بهداشت یا سازمان نظام روانشناسی مجوز اخذ شده باشد.
**مسئولین** باید در صورت صدور مجوز برای این مراکز، **موضوع را به اطلاع جامعه برسانند** و در غیر این صورت، **وظایف خود را برای جلوگیری از دخالت غیرمجاز در امر درمان انجام دهند**.
همانطور که در بیانیه اخیر انجمن علمی روانپزشکان ایران توصیه شده، **”امر درمانی نباید تبدیل به امری سیاسی شود.”** به طور کلی، **موضوعات سیاسی یا ایدئولوژیک نباید وارد حوزه خصوصی زندگی افراد و موضوعات مرتبط با سلامت و درمان شوند.**
