انرژی برق آبی، به عنوان بزرگترین منبع انرژی تجدیدپذیر در جهان، با چالش‌های جدی ناشی از خشکسالی، تغییرات آب و هوایی و نگرانی‌های زیست‌محیطی دست و پنجه نرم می‌کند.
به گزارش ایسنا، نیروگاه‌های برق آبی، با وجود مزایای فراوان از جمله تولید شبانه‌روزی انرژی و جذابیت برای کشورهای دارای رودخانه، در سال‌های اخیر با کاهش سرمایه‌گذاری و چالش‌های متعددی روبرو شده‌اند.
خشکسالی‌های گسترده مرتبط با تغییرات اقلیمی، باعث کاهش سطح آب رودخانه‌ها و حتی خشک شدن آنها شده و تأثیرات منفی جدی برای نیروگاه‌های تولید برق آبی ایجاد کرده است.
در سال ۲۰۲۲، خشکسالی‌های شدید در حوضه رودخانه یانگ‌تسه چین، پتانسیل توسعه برق آبی را به میزان ۲۶ درصد کاهش داد و منجر به کمبود شدید و افزایش تولید برق با سوخت زغال‌سنگ شد. مشکلات مشابهی در برزیل، اکوادور، آمریکا و منطقه مدیترانه نیز گزارش شده است.
این مشکلات تنها به خشکسالی محدود نمی‌شود. در آمریکا، سرمایه‌گذاری‌ها در نیروگاه‌های برق آبی بزرگ به دلیل کمبود مکان رودخانه‌ای مناسب برای رودخانه‌های جدید متوقف شده‌اند. رودخانه‌های موجود نیز با اختلالات زیست‌محیطی بزرگ، تغییر الگوی سیل و مسدود کردن مسیرهای ماهی قزل آلا روبرو هستند.
پروژه‌های بزرگ دیگری در رودخانه‌های کشورهای دیگر در حال برنامه‌ریزی است، اما این موارد نیز خالی از اشکال نیست. در کنگو، برنامه‌های احداث سد گرند اینگا که بزرگترین پروژه برق آبی جهان به شمار می‌رود، پس از شور و شوق اولیه، سال‌ها متوقف شده است.
با این وجود، نیاز به گرند اینگا بسیار زیاد است. حدود ۶۰۰ میلیون نفر در جنوب صحرای آفریقا به طور کامل به برق دسترسی ندارند و همین امر، برق‌رسانی را به گامی حیاتی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی در این منطقه تبدیل می‌کند. اما آفریقا نمی‌تواند مانند جهان توسعه یافته در ۱۵۰ سال گذشته، گازهای گلخانه‌ای را به طور بی‌رویه منتشر کند و باید مستقیما به سمت توسعه سیستم‌های انرژی پاک حرکت کند. تصور اینکه چگونه این کار بدون نیروگاه برق آبی در مقیاس بزرگ ممکن خواهد بود، دشوار است.
این چالش‌ها نشان می‌دهد که انرژی برق آبی، با وجود مزایا، با مسائل پیچیده‌ای روبروست که نیازمند بررسی دقیق و راهکارهای مناسب است.
