نرخ بهره و رفاه سهامدار
## تغییر نرخ بهره و تأثیر آن بر بازار سرمایه ایران: آیا به دنبال یک رونق واقعی هستیم؟
بازار سرمایه ایران، به عنوان یک بازار نوظهور، حساسیت بالایی نسبت به نوسانات اقتصادی و اجتماعی دارد. این بازار به شدت تحت تأثیر سیاست‌های کلان اقتصادی قرار می‌گیرد و ریسک‌های سیستماتیک موجود در آن می‌تواند چالش‌های بزرگی برای رشد و توسعه آن به همراه داشته باشد. در سال گذشته، به دنبال انتشار گواهی سپرده با نرخ ۳۰ درصد، بازار بدهی و سهام ما تحت تاثیر سیاست‌های انقباضی قرار گرفت.
با تغییر دولت و رویکردهای جدید رگولاتور، به ویژه پس از ارائه لایحه بودجه سال جدید و تغییرات مثبت در شیوه انتشار اوراق و استقراض، امید به احیای رونق نسبی در بازار سرمایه ایران در بین سرمایه‌گذاران و سرمایه‌پذیران افزایش یافته است.
اما آیا این امید به واقعیت خواهد پیوست؟
کاهش نرخ بهره و افزایش توانایی شرکت‌ها برای دریافت تسهیلات و انتشار اوراق بدهی، ممکن است به افزایش تولید و رشد فروش منجر شود. اما آیا این افزایش واقعی و به دنبال رشد تولید خواهد بود یا فقط به دنبال افزایش قیمت‌های تورمی خواهد بود؟
مشکل این است که در بسیاری از موارد، شرکت‌ها برای حفظ ظرفیت تولید فعلی و سهم خود از بازار، از تسهیلات دریافتی استفاده می‌کنند و رشد فروش آنها بیشتر به دلیل افزایش قیمت محصولات و نه رشد تولید است.
در نتیجه، سود حسابداری در صورت سود و زیان شرکت‌ها ممکن است کافی برای پوشش هزینه منابع تامین شده نباشد و در نتیجه موجب اتلاف اقتصادی شود.
کاهش نرخ بهره تنها زمانی باعث افزایش رفاه سهامدار و رونق اقتصادی خواهد شد که سود اقتصادی ایجاد کند. در واقع، شرکت‌ها باید بتوانند از این مهم بهره ببرند و اهداف خود را با هدف افزایش تولید و فروش و کسب بازده مطلوب برای سهامداران و طلبکاران خود عملی کنند.
تنها در این صورت است که رشد بازار واقعی و به دنبال رشد اقتصادی خواهد بود و قیمت سهام نشان دهنده ارزش واقعی شرکت‌ها خواهد بود.
در نهایت، امید می‌رود که با کاهش ریسک‌های سیستماتیک اساسی که مانعی برای تولید، تجارت، جذب سرمایه و توسعه است، سیاست‌های پولی مانند کاهش نرخ بهره بتوانند به عنوان یک بازوی بنیادی، کارآیی سازنده و قابلیت ایجاد رونق و رفاه واقعی در اقتصاد کشور را داشته باشند.
