دو ناگفته از «وام مسکن جوانان»
وام مسکن جوانان: رویایی دست‌نیافتنی یا امکانی جدید؟
طرح وام مسکن جوانان، با هدف حمایت از خانواده‌های جوان در تأمین مسکن، سال‌هاست اجرا می‌شود. این طرح، امکان پس‌انداز ماهانه در حسابی به نام فرزند را فراهم می‌کند تا پس از مدتی، تسهیلات خرید مسکن به نام او پرداخت شود. اما آیا این طرح در سال ۱۴۰۳، به واقع راهگشای مشکلات مسکن جوانان خواهد بود؟ بر اساس اعلام اخیر، افتتاح حساب و واریزی منظم ماهانه از امروز، در سال ۱۴۰۶ به دریافت ۱.۶ میلیارد تومان وام در تهران منجر خواهد شد. اما واقعیت امر چیست؟
بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد که برای دریافت این وام، متقاضیان باید مسیر دشواری را طی کنند. پرداخت ماهانه مقادیر قابل توجهی، ابتدا ۱۱.۷۵ میلیون تومان در سال اول، سپس ۱۶.۴۵ میلیون تومان در سال دوم و در نهایت ۲۱.۱۵ میلیون تومان در سال سوم، برای بسیاری از خانواده‌ها، به ویژه در دهک‌های متوسط و پایین درآمدی، غیرممکن است. تصور کنید خانوارهایی که در تهران ماهانه ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان اجاره پرداخت می‌کنند، چگونه می‌توانند این مبالغ را نیز کنار بگذارند؟ هزینه‌های زندگی، اجاره بها و سایر مخارج، به طور کامل امکان پس‌انداز چنین مبلغی را از بسیاری می‌گیرد. این، چالش اصلی طرح است.
علاوه بر این، پیش‌بینی قیمت مسکن در سه سال آینده، عامل دیگری است که موفقیت این طرح را زیر سوال می‌برد. آیا ۱.۶ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۶، برای خرید یک آپارتمان در تهران کافی خواهد بود؟ با توجه به روند صعودی قیمت مسکن، احتمالاً این مبلغ کفاف خرید یک واحد مسکونی مناسب را نخواهد داد و این طرح، به جای رفع مشکل، تنها بخشی از آن را پوشش خواهد داد. بنابراین، آیا این طرح، راه حلی عملی برای مشکل مسکن جوانان است یا رویایی دست‌نیافتنی؟
