کدام الگو برای توسعه برای فوتبال ایران مناسب است؟ قطر، انگلیس یا برزیل؟
## پول خرج کردن، راه حل فوتبال نیست!
در فوتبال امروز، شاهد خرج‌های هنگفت و جذب ستارگان بزرگ هستیم. این روند در عربستان به طور خاص چشمگیر است، اما آیا این راهکار درستی برای پیشرفت فوتبال است؟
نگاهی به تجربه کشورهای مختلف نشان می‌دهد که فقط پول به تنهایی تضمین کننده موفقیت نیست. لیگ برتر انگلیس سال‌هاست که گران‌ترین لیگ جهان است، اما تیم ملی انگلیس از سال 1966 نتوانسته قهرمانی جام جهانی را تجربه کند. عربستان هم با وجود جذب ستاره‌های بزرگ، در جام ملت‌های آسیا حذف شد و در مقدماتی جام جهانی عملکرد خوبی نداشته است.
موفقیت در فوتبال ملی به تیم‌های باشگاهی نیز بستگی دارد. تیم ملی در طول سال بازی‌های محدودی دارد و بازیکنان در اختیار باشگاه‌ها هستند. بنابراین رشد و پیشرفت لیگ‌های داخلی، مهم‌ترین عامل برای موفقیت در سطح ملی است.
متأسفانه، کمپانی‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای بیشتر به منفعت خود فکر می‌کنند و از رشد فوتبال ملی غافل می‌مانند. آن‌ها با جذب بازیکنان مهاجر و منع رشد بازیکنان داخلی، سود خود را تامین می‌کنند. این عمل یک نوع استعمار جدید است که به جای رشد و پیشرفت، باعث توقف و مرگ استعداد ها می شود.
کشور برزیل مثالی بارز از این مسئله است. لیگ داخلی برزیل تضعیف شد و تیم ملی این کشور دیگر موفقیت‌های گذشته را ندارد. به طوری که رئیس جمهور برزیل در حال تصویب قانونی برای محدود کردن تعداد بازیکنان مهاجر در تیم ملی است.
در مقابل، فوتبال قطر راهی متفاوت را انتخاب کرد. این کشور به جای خرج کردن پول برای بازیکنان گران قیمت، روی ساخت زیرساخت ها و توسعه استعداد ها تمرکز کرد. قطر با این روش توانست دو جام ملت‌های آسیا را به طور متوالی قهرمان شود.
مسئولین فوتبال و ورزش کشور باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند به لیگ داخلی ارزش بدهند و با توسعه زیرساخت‌ها و استعدادیابی پیش بروند یا با ورود بی رویه بازیکنان خارجی لیگ و فوتبال ملی را نابود کنند. تصمیم با آن‌ها است!
