یک متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به شیوع آبله‌مرغان در فصل بهار، تاکید کرد که مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند بروفن، ناپروکسن و دیکلوفناک در افراد مبتلا به این بیماری ویروسی می‌تواند خطرناک و حتی کشنده باشد.
دکتر علیرضا جانبخش با بیان اینکه آبله‌مرغان یک بیماری ویروسی ناشی از ویروس هرپس است، اظهار داشت: این بیماری بیشتر در بازه زمانی اواخر زمستان تا اوایل تابستان و به ویژه در فصل بهار شیوع پیدا می‌کند، اگرچه موارد پراکنده‌ای از آن در سایر فصول نیز مشاهده می‌شود.
وی با اشاره به اینکه شدت علائم آبله‌مرغان با سن ابتلا رابطه معکوس دارد، افزود: هرچه سن ابتلا به این ویروس بالاتر و نزدیک به دوران بلوغ باشد، احتمال بروز عوارض شدیدتر افزایش می‌یابد.
این متخصص بیماری‌های عفونی یادآور شد: آبله‌مرغان عمدتاً در کودکان رخ می‌دهد، اما امکان ابتلا به آن در بزرگسالان نیز وجود دارد و توصیه می‌شود افراد در سنین پایین‌تر به این بیماری مبتلا شوند.
جانبخش، راه‌های انتقال آبله‌مرغان را از طریق تماس با قطرات تنفسی آلوده و یا تماس دست آلوده با چشم و دهان افراد سالم دانست و تصریح کرد: این بیماری بسیار مسری است و در ۹۰ درصد موارد، پس از یک بار مواجهه با فرد آلوده، به دیگران منتقل می‌شود.
وی دوره نهفتگی این بیماری را حدود دو هفته پس از تماس با ویروس عنوان کرد و افزود: در بسیاری از موارد، بثورات پوستی در مراحل اولیه ظاهر نمی‌شوند و فرد ابتدا علائمی شبیه سرماخوردگی یا عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی مانند گلودرد، بدن‌درد، سردرد، تب و لرز، کوفتگی و گاهی سرفه را تجربه می‌کند و معمولاً سه روز بعد، اولین بثورات پوستی نمایان می‌شوند.
به گفته این متخصص، بثورات آبله‌مرغان معمولاً از ناحیه شکم و سینه شروع شده و به تدریج به سایر اندام‌ها از جمله سر و صورت گسترش می‌یابد و در موارد حاد، امکان بروز بثورات در نواحی مخاطی بدن مانند چشم، بینی و دهان نیز وجود دارد.
جانبخش با تاکید بر اینکه این بثورات معمولاً با خارش همراه هستند، خاطرنشان کرد: این برجستگی‌ها ابتدا قرمز بوده و سپس متورم و در نهایت آبدار می‌شوند. در برخی موارد، مرکز این برجستگی‌ها ممکن است به رنگ چرک به نظر برسد، اما این چرک واقعی نیست.
وی اضافه کرد: در برخی موارد، آبله‌مرغان می‌تواند با علائمی مانند درد شکمی و اسهال نیز همراه باشد و یا در سایر اندام‌های بدن به صورت ذات‌الریه، عفونت مغزی، درگیری کبد و کلیه و حتی عفونت تخمدان و بیضه نیز بروز کند.
این متخصص بیماری‌های عفونی، دوره بیماری و بثورات پوستی را معمولاً بین هفت تا ده روز اعلام کرد و افزود: گاهی در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است ضایعات به هم پیوسته شده و دچار خونریزی یا عفونت شوند.
جانبخش با بیان اینکه بثورات آبله‌مرغان در صورت عدم دستکاری، معمولاً جای خود را باقی نمی‌گذارند، یادآور شد: این بیماری به طور معمول میزان مرگ و میر بالایی ندارد.
وی اصلی‌ترین روش درمان آبله‌مرغان را درمان‌های حمایتی و علامتی مانند استفاده از استامینوفن ساده، آنتی‌هیستامین برای کاهش خارش، مصرف فراوان مایعات و استراحت، مصرف میوه و سبزیجات تازه و غذاهای ساده و سبک عنوان کرد و افزود: در برخی موارد، داروهای ضد ویروس نیز تجویز می‌شوند، اما همه افراد به مصرف این داروها نیاز ندارند، مگر افرادی که در معرض خطر هستند، مانند کسانی که مشکلات زمینه‌ای، HIV یا نقص سیستم ایمنی دارند.
این متخصص بیماری‌های عفونی مجدداً تاکید کرد: در زمان ابتلا به آبله‌مرغان باید اکیداً از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، آسپرین، ناپروکسن، دیکلوفناک و بروفن خودداری شود.
وی در خصوص بروز آبله‌مرغان در زنان باردار نیز گفت: ابتلا در سه ماهه اول بارداری ممکن است منجر به عوارض مادرزادی در جنین مانند کوچک شدن اندازه چشم و میکروسفالی شود، اما در سه ماهه دوم و سوم بارداری عارضه جدی وجود ندارد. همچنین، اگر مادری دو تا پنج روز قبل یا بعد از زایمان به آبله‌مرغان مبتلا شود، احتمال درگیری نوزاد وجود دارد و اقدامات درمانی لازم برای نوزاد باید انجام شود.
جدیدترین اخبار ایران و جهان در پارسی خبر
