فدراسیون وزنه‌برداری ایران در آستانه یکی از حساس‌ترین تصمیمات خود قرار دارد. انتخاب سرمربی جدید تیم ملی بزرگسالان، پس از استعفای نواب نصیرشلال، به چالشی جدی برای سجاد انوشیروانی، رئیس فدراسیون، تبدیل شده است. این تصمیم نه تنها بر آینده تیم ملی وزنه‌برداری تأثیرگذار خواهد بود، بلکه می‌تواند بر جایگاه انوشیروانی در رأس این فدراسیون نیز تأثیرگذار باشد.
ناکامی در بازی‌های آسیایی هانگژو و المپیک پاریس، فشارها را بر فدراسیون وزنه‌برداری افزایش داده است. انوشیروانی وعده داده بود که در بازی‌های آسیایی بعدی، یعنی ناگویا، این ناکامی‌ها جبران شود. به همین دلیل، انتخاب سرمربی جدیدی که بتواند تیم ملی را به مدال‌آوری برساند، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
گزینه‌های مختلفی برای سرمربیگری تیم ملی مطرح شده‌اند، از جمله حسین توکلی، بهداد سلیمی، کوروش باقری و بهمن زارع. با این حال، به نظر می‌رسد بهداد سلیمی به عنوان یکی از پرافتخارترین وزنه‌برداران ایران و با توجه به تجربیات ارزشمندش، شانس بیشتری برای تصدی این پست داشته باشد.
انتخاب سرمربی جدید، صرفاً یک تصمیم فنی نیست. این تصمیم باید با در نظر گرفتن عوامل مختلفی مانند تجربه، ارتباط با ورزشکاران، توانایی برنامه‌ریزی و مدیریت تیم، و البته توانایی ایجاد انگیزه در ورزشکاران صورت گیرد. سرمربی جدید باید بتواند تیم ملی را به یک تیم منسجم و با انگیزه تبدیل کند و در عین حال، با توجه به رقابت شدید در سطح جهانی، برنامه‌ای جامع برای بهبود عملکرد وزنه‌برداران تدوین کند.
انوشیروانی باید بداند که انتخاب سرمربی جدید، تنها گام اول در مسیر بازگشت وزنه‌برداری ایران به روزهای اوج است. پس از انتخاب سرمربی، حمایت‌های لازم از وی، فراهم کردن امکانات مناسب برای تمرینات، و ایجاد یک برنامه‌ریزی دقیق و بلندمدت برای توسعه وزنه‌برداری در کشور، از دیگر مواردی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.
در نهایت، می‌توان گفت که انتخاب سرمربی جدید تیم ملی وزنه‌برداری، یک آزمون بزرگ برای سجاد انوشیروانی است. اگر او بتواند فردی شایسته را برای این پست انتخاب کند و از او حمایت کند، می‌تواند به احیای دوباره وزنه‌برداری ایران امیدوار باشد. در غیر این صورت، ممکن است شاهد ادامه ناکامی‌های این رشته ورزشی در سطح بین‌المللی باشیم.
