از بامداد امروز (یکشنبه، ۱۸ خرداد)، شهر یزد در هالهای از گرد و غبار فرو رفته و شاخص کیفی هوا به عدد بیسابقه ۵۰۰، معادل وضعیت “خطرناک”، رسیده است. این میزان آلودگی، نفس کشیدن را برای شهروندان دشوار کرده و هشدارهای جدی از سوی کارشناسان بهداشتی در پی داشته است.
یزد زیر غبار: وضعیتی بیسابقه و هشداردهنده
از شب گذشته، توده عظیمی از ریزگردها وارد استان یزد شده و با تمرکز بیشتر در مناطق مرکزی، به ویژه شهر یزد، آسمان این شهر را به رنگ خاکستری درآورده است. این غلظت بالای ریزگردها، دید افقی را به شدت کاهش داده و چالشهای جدی برای سلامت عمومی به وجود آورده است.
طبق اعلام سامانه پایش کیفی هوای کشور، شاخص آلودگی هوا در یزد در ساعات اولیه صبح امروز به ۵۰۰ رسیده است. این عدد، در طبقهبندیهای جهانی نشاندهنده وضعیت “خطرناک” (Hazardous) است و برای تمامی افراد جامعه، فارغ از سن و وضعیت جسمی، تهدیدآمیز محسوب میشود.

توصیههای جدی برای حفظ سلامت شهروندان
کارشناسان دانشگاه علوم پزشکی استان با توجه به این وضعیت بحرانی، توصیههای جدی به شهروندان ارائه کردهاند. ماندن در فضای باز در چنین شرایطی میتواند منجر به بروز علائم تنفسی حاد، سردرد، سوزش چشم و تشدید بیماریهای قلبی و ریوی شود.
از شهروندان قویاً درخواست شده است که تا حد امکان در خانه بمانند، از انجام هرگونه فعالیت فیزیکی در فضای باز خودداری کنند، و به ویژه افراد دارای بیماریهای زمینهای، کودکان و سالمندان، مراقبتهای لازم را به طور جدی رعایت نمایند. استفاده از ماسکهای تنفسی مناسب (مانند N95) در صورت اجبار به خروج از منزل نیز توصیه میشود.
انتظار برای تصمیمگیری مسئولان: تعطیلی یا محدودیت فعالیتها؟
تا لحظه انتشار این خبر، ادارات کل آموزش و پرورش، ورزش و جوانان و سایر دستگاههای اجرایی مرتبط، اطلاعیهای درباره احتمال تعطیلی یا محدودیت فعالیتها منتشر نکردهاند. با این حال، با توجه به تداوم وضعیت خطرناک آلودگی هوا، پیشبینی میشود در صورت ادامه این شرایط، تصمیماتی در این زمینه اتخاذ شود. تعطیلی مدارس و مراکز عمومی، یکی از گزینههایی است که در مواقع اضطراری آلودگی هوا به منظور حفظ سلامت دانشآموزان و کارکنان مورد بررسی قرار میگیرد.
اگرچه یزد در گذشته نیز با پدیده ریزگردها مواجه بوده است، اما شاخص ۵۰۰ عددی کمسابقه در سالهای اخیر به شمار میرود و نشاندهنده فوریت و شدت بحران کنونی است. مقابله با پدیده ریزگردها نیازمند برنامهریزیهای جامع و همکاریهای منطقهای و بینالمللی است تا از منابع داخلی و خارجی این آلایندهها کنترل شوند.